از دیدگاه علم روانشناسی، خنده به علل گوناگونی روی می دهد و گونه های متفاوتی دارد. یکی از راه های ساده خنداندن افراد، قلقلک دادن است. کف پاها، زیر بغل، پهلوها و شکم افراد از نقاط حساس بدن نسبت به قلقلک به شمار می روند. البته خنده ناشی از قلقلک را می توان نوعی خنده عصبی دانست که برای کاهش فشار درونی اتفاق می افتد.
هنگامی که نقاط خاصی از بدن توسط دیگران لمس می شود احساس می کنیم در آن لحظه دچار نوعی تشنج خسوس شده ایم و عملکرد تمام دستگاه های بدن در آن لحظه تحت تاثیر این تماس قرار می گیرند. در هم پیچیدن ما و تکان خوردن مان هنگامی که قلقلک می شویم، در واقع یک واکنش طبیعی است که به ما کمک می کند از شرایط نامساعد و ناراحت کننده ای که قلقلک به وجود می آورد، فرار کنیم و خود را نجات دهیم، اما هنگامی که خودمان را قلقلک می دهیم، حالت حمله یا تهاجم را احساس نمی کنیم. بنابراین بدن مان واکنش نشان نمی دهد و خنده مان نمی گیرد.
منبع: دانشنامه مصور کودکان و نوجوانان
