سلام،

سپهر هستم، دانشجوی پزشکی. یه جوون ساده با کلی آرزو و ایده.

از کودکی، مثل همه شما، سوال های زیادی تو ذهنم بوده که اکثرا بدون پاسخ می موندن؛ چون فکر می کردم دونستن یا ندوستن اون ها فرقی برام نمی کنه.

اما کم کم وقتی بزرگ شدم، متوجه شدم که اونقدرا هم که فکر می کردم، این سوال ها بی اهمیت نیستن! حتی توجه نکردن بهشون بهم ضرر هم زدن!

البته منظورم این نیست که مثلا ندونستن این که "چرا زمین به دور خورشید می چرخه؟" یا این که "چرا آدما افسرده می شن؟"، زندگی ام رو تحت تاثیر قرار داده! نه! منظورم اینه که سرکوب روحیه پرسش گری باعث شده بود که انعطاف پذیری خودم رو از دست بدم.

مثلا چرا باید باور کنم که "کرم حلزون پوست شما را جوان تر و شاداب تر می کند" یا چرا باید به راحتی قبول کنم که "همه چیز زیر سر یه انجمن سریه که تو کل جهان نفوذ داره"؟

کم کم فهمیدم که داشتن تفکر علمی و نقادانه چقدر می تونه آدم رو تو تصمیم گیری های زندگی یا حتی موضع گیری های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کمک کنه.

این بود که به فکر افتادم تا نذارم سوالات بقیه بی پاسخ بمونه. تصمیم گرفتم علم رو به زبون ساده برای کسایی که دنبالش می گردن، ارائه کنم.

چون یه سری از مطالب از حوزه تخصصی من بیرون هست و ممکنه اشتباه باشه، تا جایی که تونستم، از منابع معتبر (مثل کتاب یا سایت های معتبر) استفاده کردم؛ اما از شما چه پنهون، ذهن هیچ کس از خطای ذهنی مصون نیست!

امیدوارم بتونم کمک تون کنم :)

نذارین سوالات تون بی پاسخ بمونه ؛)